Szanowni Państwo,

W tym roku obchodzimy trzydziestą rocznicę podpisania Konwencji ONZ o prawach dzieci. Cieszę się, że liczne strategie narodowe i europejskie przynoszą efekty i sytuacja dzieci systematycznie się poprawia.

W swoim wystąpieniu chciałbym skupić się na dzieciach pozostających w instytucjach opieki zastępczej.

Szacuje się, że w Europie jest ich nawet 660 tysięcy. Sytuacja różni się pomiędzy krajami, ale np. w Polsce nadal mamy ponad 17 tysięcy dzieci przebywających w instytucjach opiekuńczych i 58 tysięcy w rodzinach zastępczych.

Dzieci te na co dzień borykają się z brakiem stabilności emocjonalnej, niskim poczuciem przynależności i bliskiej więzi, trudno jest im także uzyskać wystarczającą ilość indywidualnej uwagi. Skutkuje to problemami takimi jak lęki, depresja, poczucie bezwartościowości, co w konsekwencji rzutuje na całe ich dorosłe życie.

Chciałbym tutaj podkreślić rolę Europejskiego Funduszu Społecznego +, który doskonale sprawdził się działaniu w tym obszarze. Jestem przekonany, że w tym kierunku powinniśmy iść. Oczywiście ważne są ogólne strategie i spojrzenie holistyczne, ale to konkretne działania i pieniądze przynoszą realne efekty.

Dlatego uważam, że polityka regionalna, w tym EFS+ muszą mieć możliwość wspierania takich działań i posiadać odpowiednie środki. Apeluję do Komisarza Fitto o wzięcie pod uwagę tego aspektu przy planowaniu polityki spójności po 2027 r.